3.Bölüm
aşamayı da atlatıp aileleri durumdan haberdar ettik durum tabiki daha zordu artık açıklama yapacağımız gelişmeleri anlatacağımız insan sayısı da artmıştı.
Aradan çok zaman geçmeden ben bayan panik olarak hızlı bir araştırmaya başladım,arkadaşlarıma sordum,internette araştırdım ve tüp bebek ekibinin çok iyi olduğunu duyduğum bir hastaneye gidip görüştük. Tabiki sevgili tüp bebek ekibi bize hiç üroloğun bu işte önemli olduğunu söylemedi hatta bir adım öteye gidip basit bir tıkanıklık olacağını ve ameliyatla açılacağını söyleyip bize toz pembe bir tablo çizdiler. Biz çok mutlu ayrıldık oradan ben hazırlanacaktım,eşimde muhtemelen tıkanıklık vardı açılacaktı sonra hoop bebek kucağımızda. Hatta ben tarihi öyle ayarlayalımki hamileliğim yaza gelmesin diye plan yapıyordum,şimdi düşünüyorum da ne kadar trajik bir sahne, bize verdikleri tarihte gidip tedaviye başladık. Tabi biz henüz 1,5 yıllık evli olduğumuz için devlet bizim tedavimizi karşılamıyor ve herşeyi biz ödüyorduk bu da çok ciddi bir maddi külfetti ve bizi saramıştı. Tedaviye başladığımız gün tanıştım sevgili tüp bebek iğnelerimle ,kendimi hiç bukadar çaresiz hissetmemiştim,kendime her gün iğne yapıyordum fiziksel olarak çok büyük bir acı değildi fakat ruhumda çok derin acılara sebep oluyordu,çalışıyordum iş yerinde yanımda oluyordu ve soran herkese açıklama yapıyordum ,aptal septal insanların akıl vermelerine maruz kalıyordum ama değecekti bu iğneler meleğimle bizi kavuşturacaktı